wybrałeś zabawę: Japoński ogród Zen
Ogrody Zen reprezentują spokój i ciszę w kulturze japońskiej, oraz są uważane za miejsca do rozmyśleń i medytacji. Te ogródki tradycyjnie składają się tylko z kamieni i piasku. W piasku można robić wzorki by pokazać wodę. Ogrody Zen mogą promować pogodę ducha w często przytłaczającym życiu chorego dziecka.
- Cel terapeutyczny:Wspieranie różnorodności kulturowej poprzez tworzenie ważnych w kulturze symboli duchowości oraz zmienianie otoczenia by zawierało znajomą obyczajowo estetykę.
- Grupa wiekowa: Dzieci w wieku przedszkolnym/ szkolnym/nastolatkowie
Zabawa terapeutyczna:
Potrzebujesz:
Płaskie naczynie z brzegiem
Piasek lub drobny żwir
Kamyczki
Małe grabki albo plastikowe widelce
DODATKOWO KONIECZNIE spokojna muzyka albo ćwiczenia do medytacji
PROCES:
- Przedstaw zadanie przez pokazanie symboliki, znaczenia oraz zadania Ogrodów Zen w japońskiej kulturze.
- Niech Dzieci wypełnią naczynie do połowy głębokości piaskiem.
- Poproś Dzieci o ułożenie kamyków oraz zanurzenie ich w piasku
- Zaproś Dzieci do wybrania i przesłuchania spokojnej muzyki, gdy będą tworzyć grabiami lub widelcem w piasku wzorki.
- Zachęć do używania Ogrodów Zen jako pomoc w zrelaksowaniu się podczas stresujących chwil.
WARIACJA:
Zrób “krajobraz księżycowy” używając kamyczków i żwiru, by stworzyć górki, wzniesienia a nawet „kratery wulkaniczne”. Idea nieważkości może pomóc w uspokajaniu i wyciszaniu się, może być też pomocna w redukowaniu stresu, bólu oraz strachu.
Ogrody Zen, które powstały setki lat temu wciąż utrzymują swoją świeżość i siłę oddziaływania. Tajemnica nie starzejącej się siły oddziaływania tych ogrodów tkwi w Zen – szkole buddyjskiej, która wypracowała swój wyrazisty indywidualny styl, pełen prostoty i zamierzonych paradoksów. Niechęć do upiększeń i dekoracyjności była konsekwencją postawy zen wobec świata polegającej na akceptacji rzeczy takimi jakimi one są. Zarówno w malarstwie jak i w poezji tematem mogła być pokrzywiona sosna, niepozorna roślinka rosnąca przy płocie, komar, mucha, żaba, czy strach na wróble – a więc rzeczy, których zwykle nie postrzegamy jako piękne, czy nawet godne uwagi (Szymańska, 2004)
zobacz pozostałe zabawy w kategorii