Nasza historia
IDEA RODZI SIĘ W SZPITALU
Idea założenia Fundacji i Projektu Dignify narodziła się pewnej nocy, gdy stałam przy łóżku szpitalnym, mojej 3- letniej córki w jednym z dziecięcych szpitali w Stanach Zjednoczonych. Moje dziecko po 8- godzinnej operacji transportowano długimi korytarzami w towarzystwie jej siostry, aby nie czuła się sama i nie musiała patrzeć na migające przed jej oczami świetlówki na suficie.
JADZIA TESTUJE NOWE PODEJŚCIE
urodziła się z rzadką wadą układu kostnego – wrodzonym niedorozwojem kości udowej (CFD – Congenital Femoral Deficiency / PFFD – Proximal Femoral Focal Deficiency). Tuż po urodzeniu została uznana za zupełnie zdrowe dziecko. Po 2 tygodniach od powrotu do domu zauważyliśmy, że jednak Jadzia ma jedno kolano wyżej niż drugie. Następnego dnia rano przeszła swoje pierwsze badanie USG, kolejki, godziny spędzone w poczekalni, niepewność, język, który jeszcze wtedy był dla nich niezrozumiały… okazało się , że lewa noga jest krótsza i nigdy sama nie dogoni wzrostem prawej.
Bez leczenia różnica w długości nóg może wynosić nawet 25 cm. Godziny spędzone na przeszukiwaniu Internetu w poszukiwaniu nadziei – innych dzieci z podobną wadą, które sobie radzą i żyją pełnią życia doprowadziły nas w końcu do dr. Drora Paley’a z USA.
POBYT W SZPITALU JEST PRZYGODĄ
W wieku 3 lat Jadzia miała przeprowadzoną pierwszą operację w Instytucie na Florydzie, podczas której zrekonstruowano biodro, przeszczepiono więzadła krzyżowe oraz podcięto kość strzałkową. Po 5 tygodniach spędzonych w gipsie Jadzia mogła wrócić do Polski.
Kolejna, druga operacja odbyła się w styczniu 2020 roku także w USA, podczas której wszczepiony został gwóźdź rosnący. Była to jedna z pierwszych operacji wykonanych z tak małym pacjentem. Po 4 miesiącach Jadzia wróciła do Polski z nogą o 5 cm dłuższą. Przed nami jeszcze kilka takich wydłużań...
Jadzia nie boi się lekarzy i powtarza , że „ chciałaby przeżyć tę szpitalną przygodę raz jeszcze”
Jako jej matka, wiem co jest kluczem do takiego sukcesu, wiem, dlaczego Jadzia nie boi się gabinetów lekarskich i często prosi o obejrzenie zdjęć ze szpitala. Od ponad dekady zawodowo zajmuję się badaniem doświadczeń klientów tzw. Customer Experience dla wielu firm i korporacji, teraz czas na zajęcie się doświadczeniami pacjentów.
PACJENT W CENTRUM
To co zobaczyłam w szpitalu dziecięcym, nie da się opisać w kilku słowach , to nowy holistyczny koncept podejścia do małego pacjenta, który angażuje nie tylko lekarza ale także pielęgniarki, wolontariuszy, szkoły i co najważniejsze rodziców.
Nam pomogły przede wszystkim dobrze zaprojektowane procesy w szpitalu oraz zabawa terapeutyczna, która towarzyszyła Jadzi każdego dnia.
Po powrocie do kraju mam jedno marzenie – żadne, ale to żadne Dziecko nie powinno bać się białego fartucha a personel medyczny nigdy ale to przenigdy nie może pomyśleć : „Zrobimy to szybko, i tak kiedyś zapomni ”
Joanna Sobolewska
Prezes Fundacji Dignify
GALERIA
jadzia i helena po operacji
Przygotowanie do operacji
moja maska
zaangażowanie rodzeństwa
Bucik Lego pomagał zrozumieć
W oczekiwaniu na operację
Zabawa terapeutyczna
- Tłumaczy świat językiem Dziecka.
- Przygotowuje Dziecko do wizyty u lekarza.
- Oswaja szpital, lekarzy i procedury medyczne.
- Wzmacnia pewność siebie.
- Pomaga zmierzyć się z trudną diagnozą.
- Najprostsza pomoc dla Rodziców
- Narzędzie dla Rodziców i Kadry Medycznej.